Kęty - miasto na Podgórzu Wilamowickim

Pierwszym dokumentem, w którym wzmiankowano Kęty było potwierdzenie nadania klasztorowi benedyktyńskiemu w Staniątkach przez Klemensa z Ruszczy zespołu własności, w tym wsi Kanthi, pochodzące z 1238 roku. Dokument ten wydany był przez Wisława z Kościelca, biskupa krakowskiego. O ile jest to najwcześniejsze źródło pisane wspominające Kęty, można przypuszczać, że istniały one już nieco wcześniej jako osada wiejska. Nazwę miejscowości w zlatynizowanej formie Kanthy wymienia w latach (1470-1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis.

W roku 1391 książę Jan III oświęcimski nadał Kętom, znanym wówczas również pod niemiecką nazwą Libenwerde, prawa miejskie magdeburskie, identyczne z tymi, jakie posiadał Oświęcim. W dokumencie tym książę nadaje miastu las zwany Burgerwalt, prawo do karczowania lasów pod pola uprawne, urządzania chmielników i sadzawek rybnych, prawo zakładania w rynku kramów solnych, a również zwalnia miasto z ceł.

Po 1945 Kęty rozbudowywały się jako lokalny ośrodek miejski posiadający niewielkie zakłady przemysłowe. Kęckie przedsiębiorstwa funkcjonujące we wczesnym okresie PRL były w większości znacjonalizowanymi zakładami produkcyjnymi istniejącymi tu przed wojną. Podobnie kontynuowały swoja działalność placówki edukacyjne - szkoły podstawowe i średnie.

Znaczącą zmianą w funkcjonowaniu miasta było utworzenie w 1953 Zakładów Metali Lekkich "Kęty", które pierwotnie działy jako walcownia folii aluminiowej, w późniejszych latach rozszerzając zakres produkcji. Przedsiębiorstwo to znane jest obecnie jako Grupa Kęty. Rozwój przemysłu w Kętach pociągnął za sobą powiększenie miasta o nowe osiedla mieszkaniowe położone na południowy zachód od rynku, w pobliżu Soły. Od kilku dziesięcioleci liczba mieszkańców Kęt zbliżona jest do 19 tys.

źródło: wikipedia.org

Zobacz również:
Strona internetowa miasta Kęty